Kule’de bir süre vakit geçirdikten sonra bazı Efsaneler duymanız kaçınılmaz hale geliyor. Bir tanesine dahil olana kadar inanması oldukça zor olan Efsaneler. Kule’ye 2019 yılının sonlarında katılan biri olarak benim için bu efsanelerden birisi İzmirCon haline gelmişti. Yalnızca etkinlik sonrasında düzenlenen partilerin bile ne kadar eğlenceli geçtiğine dair sayısız hikâye dinlemenin ardından, bu etkinliğe merak duymaktan başka çarem kalmamıştı. Biriken bir merak tepesinin zirvesinde İzmirCon’23 ü görecek kadar yükseldim ve artık gelecek nesillere bu hikâyeyi bir Efsane olarak anlatacak güce sahibim.
Kule’nin Efsaneleri ile ilgili saatlerce konuşabilir, bu uğurda sahip olduğumuz bütün kelimeleri feda edebiliriz. Sonuçta güzel bir anı yaratabilmek için sadece onu yaşamak yetmez; onu sık sık anmak, ona zihnimizde güzel bir yer bahşetmek gerekir. Çünkü hatıralar onları andıkça zirveye uzanabildiği gibi gerekli gayreti göstermediğimiz zamanlarda ise bir daha çıkmamak üzere dipsiz çukurlara yuvarlanabilir. Algıların esiri olduğumuz bir dünyada tutunabildiğimiz kadar güzel anıya tutunmalı ve onları zirveye taşımalıyız. Lakin bazı hatıralar öyle güzeldir ki ekstra çabaya ihtiyaç duymazlar, tıpkı son İzmirCon’da olduğu gibi hatıralar zirvesine hızlıca yerleşirler.
Bastırılamaz bir heyecan. Etkinlik duyurusunun ilk saniyeleri ardından yaşananları ifade etmek için kullanılabilecek en iyi 3 kelime olabilir. Bu bastırılamaz heyecan yalnızca Kule’nin üyelerini etkilemiyordu, sosyal medya sınırları içerisinde inanılmaz bir soru yağmuruna tutuluyorduk. Yapılan ilk duyurunun ardından sosyal medya hesabımız gerçekten bir meydan muharebesinin zemini haline geldi. İlk defa İzmirCon deneyimleyecek olan insanların şaşkınlığı ile uzun süredir bu etkinliği deneyimlemeyi hak ettiğini düşünen insanların sabırsızlığı birbirine kaynamış ve bir duygu fırtınası haline gelmişti. Bu fırtınayı aşabilmenin mevcut tek bir yolu vardı ve biz de onu yaptık.
İlk defa açık hava sırasında gerçekleşecek bir etkinlik yapıyor olmak pek çok kişiyi tedirgin ediyordu. Etkinliği yaptığımız son günden itibaren hobi gelişmiş ve bizim bıraktığımızdan çok daha farklı bir noktaya ilerlemişti. Belki de bu heyecanın sahipleri artık bizler değildik? Sayısız endişenin doğru çözümler ile birleşmesinin ardından insanların yaşadığı yoğun heyecana tekrar talip olduk. Birilerinin eğlenmesi için bizim bu sorumluluğu almamız gerekiyordu.
Hazırlık aşamasında hayatımın en yoğun dönemini geçirdim. Sayısız fikir etrafa savrulurken, bize faydası dokunacak fikirleri ayıklamaya çalışıyor, yük olacak güzel fikirleri ardımızda bırakmak zorunda kalıyorduk. İzmirCon hepimizin insan üstü çabası ile ortaya çıkmış büyülü bir meyve idi, ısırık alacağımız gün gelip çatana kadar tadının ne kadar güzel olacağını hiçbirimiz hayâl edememiştik.
Objektif bir üslup kullanma arzumu yitirmeme sebep olacak kadar güzel bir etkinlik geçirdik. İki gün için de, neredeyse hiç dinlenmeden etrafa koşturdum ve insanlar ile konuştum. Ortak gaye sosyalleşmek üzerine bir hobi olunca insanlar ile tanışmak çok daha kolay oluyor. Gerçekten ertesi gün tek istediğim etkinliğin 1-2 gün daha devam etmesiydi. O yüzden ben de herkes gibi sabırsızlık ile gelecek seneyi bekliyorum. Dünya’ya bir meteor düşmediği sürece İzmirCon’24 için hazırlanıyor olacağız. Yönetim bana katılmayacaktır ama meteor düşse bile buluşmamız gerektiğine inanıyorum. Bu kadar süre ayrı kaldığımız yeter, sonraki İzmirCon’da tekrar görüşmek dileğiyle, hoşçakalın!