Fingirdekliği, tırnak aralarında toprak, pislik olmasını beklediğiniz bir rangera yakıştıramadıysanız ayıp ettiniz! Altı oturumdur canlandırdığım karakterim Morgan, hem yıldırım gibi ok atması, hem de göz kırpıştırarak hayranlar edinmesiyle meşhur oldu.
Cthulhu evreni kış kıyamet vakti bizim gruba iyice rehavet bastırıp; içimizden birini de kertenkele adamlara kurban verince oyun ekibimiz “Başlarım Nyarlathotep’ine de, maskesine de” dedi, ki belirtmek isterim bunu bir çırpıda demek bile bir başarıdır, ve emektar GM’imiz Ruhi’nin Pathfinder üstünde kendi yarattığı dünya olan Köz üzerinde yeni bir oyuna başladık. Angie (druid karakterim) için hissettiğim özlem büyük olsa da, Kingmaker’a geri dönelim diye gruba baskı yapmadım; bu sefer kendimle çok alakasız bir karakter yaratıp onu canlandırmaya karar verdim.
Avrupa Yakası’nı izleyenler bilir, Gülse Birsel’in canlandırdığı karakter için sık sık ‘Kazulet’ diye güzide bir terim kullanılır. İşve, oynaklık bakımından kendimi tanımlayacak olursam ben de kendime bu yakıştırmayı yaparım. Hal böyle olunca, zıt bir karakter yaratma işine kalkıştık madem diye düşünüp bir adet işvebaz bir karakter yaratmaya koyuldum.
Morgan orta boylarda, sarışın, koyu yeşil gözlü, genç bir hanım. İlk zamanları ticaretle uğraşan ailesinin verdiği kervan koruma, mal teslimi gibi işlerle geçmiş. Doğum yeri ufak bir kasaba olan Torankok ama Torankok; Ladi ve Karnak gibi büyük şehirlere yakın olduğu için az biraz da olsa büyük şehir adabı ve karışıklığını biliyor.
Torankok’u bir 260 yılındaki yangın heder etti, bir de Morgan’ın içine ateş düşürdüğü yürekler denir. Küçük yerde kabına sığamayınca Morgan’ın eğlencesi etrafında beğendiği tiplerle flört edip kalp kırmak oldu. Ta ki on sekiz yaşında aşık olduğu Ladi’li bir tüccarın oğlu ile tanışana kadar. Zaten yerinde duramayan Morgan bu adamın peşinden Ladi’ye gitti, bulduğu ucuz hanlardan birine yerleşti. Yeni sevgilisi ile saadetleri iki gün sürdü; peşinden yayını, iki parça elbisesini alıp geldiği adamı bir garsonun münasip bir tarafını okşarken görünce ayrıldılar. Daha doğrusu Morgan adamı bir güzel pataklayıp çıkıp gitti.
Küçük yaştan beri çalışması sağolsun beş parasız kalmadı; kısa zamanda da kılıcını (daha doğrusu yayını) uygun fiyata kiralamaya başladı. Dört sene boyu çeşitli işlerde çalıştıktan sonra Suna Öpke’nin koruma şirketi için adam aradığını öğrenince hemen başvuru yaptı. Hala da Suna Öpke için çalışıyor; şu anda Öpke ile birlikte beş kişiyiz. Grup, Ladi’de ufaktan ün salmaya başladı; Suna’nın bulduğu daha karlı işler sayesinde de Morgan kendine havalı kıyafetler, takılar satın alıp Ladi partilerinde ve eğlencelerinde boy gösterebiliyor. Şehrin ileri gelenlerini memnun eden birkaç da görev yaptığımız için bize ilgi epeyce arttı; Morgan yerel gazetelerde yer almaktan oldukça memnun.
Morgan’ı oynamak hala bana kolay gelmiyor ama daha yeniyiz. Her oyunda dışarı çıkmadan önce saçını başını düzeltmesine ve yanında her zaman ayna taşımasına özen gösteriyorum. Angie’nin ilgi görünce homurdanıp kenara çekilmesine alıştığım için kendime sık sık Morgan’ın ilgi odağı olmaktan hoşlanacağını hatırlatıyorum. Geçen oynadığımız oyunlardan birinde yaptığımız kahramanlık yerel gazetede bahsedilince Morgan kalkıp gazeteye gidip ufak bir röportaj verip bir de resmini çizdirdi. Fey arkadaşının yaptığı sepetlere paradan daha çok kıymet veren Angie’den ya da araştırma gezilerine çıkabilmek için fal bakan akademisyen Cassandra (Cthulhu’daki karakterim)’dan farklı olarak Morgan partilere para harcamayı ve kendine yeni elbiseler yaptırmayı daha çok seviyor.
Morgan şimdilerde Ladi’nin Başrahibi olan karizmatik adama aşık. Gerçi bu partilerde gözüne kestirdiği insanlarla eğlenmesine engel değil. Bizim grup “İmam yahu o, ona mı aşık oldun!” diye dalga geçse de gönül ferman, Morgan da laf dinlemediğinden, bu konuda yaşayacağı yeni maceraları bekliyorum.
Şu kısa zamanda bana epey eğlence yaşatan rangerımın hatırına da, yaşasın fingirdeklik diyorum. 🙂