Cthulhu bu derece dehşet saçan bir korku ögesi iken, yaratıldığı evren insanın içini buz kestirecek kadar korkunçken, nasıl oldu da Golarion’nın yemyeşil çayırlarında kırmızı yanaklı Heidi gibi koşturan Druid karakterimi bırakıp Masks of Nyarlothep oyununda kendimi bulduğumu ve hatta tam nedenini bir türlü çıkartamıyorum. Konteslik mi battı? İçip, ayin yapıp dostlarla takılmak mı sıkıcılaştı? Ne oldu da rahatı yerinde karakterim Angie’yi bırakıp hayatının her dakikası birbirine geçen soru işaretleri ve gizemle dolan yeni karakterim Cassandra O’Connell ile kalakaldım?

Birlikte üç seneyi devirdiğim oyun grubum ile rahat battı diye Cthulhu evrenine dalıp Masks of Nyarlathotep oynamaya başladık. Grupta bir adet gazeteci, bir adet avukat, bir adet sosyetik maceraperest, bir adet siyahi müzisyen ve bir adet de benim canlandırdığım iyi eğitimli, egzantrik bir falcı var.

Karakter yaratımını pek severim; bu oyun için de olabildiğince yaratıcılığımı konuşturmaya çalıştım. Cassandra, Yale Anthrophology mezunu, iyi eğitimli zeki bir kadın. Yirmilerinin başında aldığı eğitim ve zekası sayesinde bir yerlere gelebileceğine inanmış fakat hayalleri 1900lü yılların ataerkil yapısı içinde ezilmiş bir kadın. Üniversite araştırma gezilerine katıldığında fikirlerine pek kıymet verilmediğini, gezi davetlerini daha çok yemek yapıp grubun arkasını toplayacak birileri olsun diye almış olduğunu fark edince bozulan, kendini olabildiğince yerel kültürleri tanımaya adamış biri. Afrika gezileri sırasında kemik zarlar, taşlar ile fal bakmayı öğreniyor.

 

Mezun olmaya yakın iş bulamama kaygısı ile önce garsonluk yapmaya başlıyor. 1900ler Amerika’sında popüler bir kafede çalışırken içeri girip Türk kahvesi deneyen sosyetik bir kadına fal bakma karşılığı iki dolar bahşiş alınca para kazanma için kendine yeni bir yol çiziyor. Çeşitli kafelerde falcılık yapıp ismini yeterince duyurduktan sonra kendi evine müşteri kabul etmeye ya da hatırlı müşterilerin evine gitmeye başlıyor. Soğuk mevsimler boyu fal bakarak kazandığı parayı mevsim sıcağa dönünce akademik araştırma gezileri için kullanıyor.

Cassandra genel olarak aslında ne kadar birikimli olduğunu göstermek için yanıp tutuşan ama bunu bir türlü yapamayan bir karakter. Para kazanma zorunluluğu onu New York’ta akademisyen değil de sosyete falcısı olarak tanınmaya ve böyle bir maske içerisinde yaşamaya zorluyor. NY içinde egzantrik takılar takan ve gizemli laflar eden bir kadınken başka yerlerde sade giyimli, takı takmayan ve ciddi bir kadına dönüşüyor. Angie gibi her tarafından içtenlik ve dürüstlük akan bir karakterden Cassandra gibi iki ayrı yüz taşıyan bir kadına geçiş yapmak ve canlandırmak ilgi çekici. Derinlik bakımından Angrboda’dan kat kat üstün olsa da, bazen Angie’nin samimi neşesini özlüyorum.

Masks of Nyarlathotep çok güzel ve hareket dolu bir başlangıçla açılan bir oyun. Rol Yapmanın hakkını verdirmeye kararlı bir oyun. Ben gizemli ve sessiz bir tipi canlandıracağım gazında olan varsa tekrar tekrar düşünsün. Üst üste gelen olaylarda doğru tepkileri vermek ve oyun içerisinde olabildiğince aktif olmak çok önemli.

Hareketli temposu daha çok kendini sohbet etmek ve gizem çözmek gibi yapılarda gösteriyor. Bol zar atmalı, dövüşe girmeli vs bir oyun arıyorsanız bu sistem size göre değil. Zira bu oyunda bir şeyler görmek hayra alamet değil. Sağ kurtulsanız dahi akıl bütünlüğünüzün garantisi yok. Tek bir kitapla giden ‘sanity’ puanlarıma yanıyorum hala.

FRP oyunlarında yardımcı öge kullanılmasını seviyorsanız bu oyun sizi bu bakımdan epeyce doyurur. Gazete kupürleri, el yazması notlar ve döneme uygun müzikler ile 1920ler Amerika’sına dalıp gitmeniz ve kendinizi şık elbiseler, saten eldiven ve gösterişli şapkalar içinde hayal etmeniz hiç zor değil. Oyuna gerçekçilik katan bu yardımcı ögeler korku unsurunu da perçinliyor tabii ki. Özellikle oyun başı izlediğimiz haber videoları çok hoşuma gitti.

Gerçek hayattan bulabileceğiniz örnekler ile karakteriniz için kendiniz de çok güzel şeyler hazırlayabiliyorsunuz. O dönemde çıkmış gazetelere göz attıktan sonra bir gazetede ufak bir köşesi olan karakterim için şöyle bir şey hazırladım mesela.

 

Olur da bir gün bu evrende oyun oynarsanız, hele özellikle Masks of Nyarlathotep oynarsanız, son tavsiyem her oturumda üşenmeden not tutmanız. Biz haftada bir oynuyoruz ve ipucu toplamaya ve iz sürmeye dayalı bir oyun olduğu için “Bilmem kim, geçen gün bir şey demişti ya”’lar ile oyun sürmüyor. GM kızdıran hareketlerden biri ayrıca, kritik bir ismi veya noktayı hatırlamazsanız gözünüzün yaşına bakmıyor. Olabildiğince not tutun ve grup olarak bir arada kalın. Sürüden ayrılanı kolay kapıyorlar sonra.

Yazıya son verirken her şeye rağmen umut var, Cthulhu da yanlış anlaşılmış bir ruh zaten diyerek sizleri If I Were A Deep One ile başbaşa bırakıyorum. Gerçi mümkünse kendisi ile görüşmeyelim ve arayı olabildiğince açalım.

“Ph’nglui mglw’nafh C’thulhu R’lyeh wgah’nagl fhtagn,”