Bir sınıf düşünün; hem fena dövüşmesin hem de çok havalı büyüleri olsun. Bazı sınırlayıcı sınıflardan ayrı olarak karakter yaratımı çok yönlü gelişebilsin. Fakat bunların üstüne millet sizinle “Ehe ehe, hippiler!” diye dalga geçsin.
Druidlerin dünyasına hoş geldiniz. İki buçuk senedir oynadığımız Kingmaker campaign’inde canlandırdığım Angrboda, kısaca Angie, sağolsun şimdiye kadar hiçbir yarattığım karaktere bu kadar bağlandığımı hatırlamıyorum. İşin ilginç yanı druid olmayı seçerken pek de bilinçli hareket etmedim; diğer ana sınıflar kapılmıştı, ben de hayvan seviyorum zaten, öyle dolanırım ortada gibi pek zekice bir analizle druid olmaya karar verdim. Wolf Shaman olarak alt sınıfa geçip yanıma bir de Ymgarla isimli bir dişi kurt familiar ekledim. Karakteri Kuzeyli (Issian) yapıp zihnimde soğuk iklim kabilelerinden birine ait olarak tasarlayıp azıcık da medeniyetten uzak yetişmiş gibi düşününce ortaya sert iklime alışık, içmeyi seven, hafif kaba saba tavırlı ama kendi çapında arkadaş canlısı bir tip çıktı. Angie’nin dayanıklı yapısını kuzeyli olmasına, arkadaşça tavırlı olmasını familiarının bir sürü hayvanı, kurt, olmasına bağladım. Gerçi Angie’nin dostane tavırları pek yontulmuş tarafından değil; birlikte içki içip bir şeyleri kesmek, dans etmek ve sırta dostça sert şaplaklar atmak üzere kurulu olsa da bu paketin içinde arkadaşa ve gruba sadakat ve yardımseverlik de var.
Oynadığımız yerler de doğanın kalbinde yer alınca grubun tuhaf çocuğu druid gün geçtikçe parlar oldu. Her seviyede eklenen büyülerden, sahibi ile birlikte seviye atladıkça büyüyüp gelişen Ymgarla’nın saldırganların poposunu ısırıp yere düşürme kabiliyetlerine varana kadar birçok sebep Angie’yi gruba yararlı hale getirdi ve sadık kişiliği de güvenilirlik kazandırdı.
Zaman geçtikçe ben de Angie’ye daha çok ısınmaya başladım. Basit kişiliği ve düşünce yapısı oyun içinde ilerledikçe daha karmaşık taraflarını belli etmeye başladı ve ilginç bir şekilde kendi düşüncelerimi Angie’den ayırabilir oldum (daha önce başıma gelmiş şey değil). Oyun içerisinde kendi kişiliğimin sakın öyle davranma diye çığlık attığı zamanlarda Angie’ye göre davranmak ve konuşmak kişiliğimin hoş ama biraz da rahatsız edici yancı yönü oldu. İlk defa tanışıp kanının kaynadığı kişilere sarılmak veya çok içip ortada dansla karışık ayinlerini yapmak gibi. Daha oyunun başlarında oyuncu yapısı yüzünden bir Fey’in attığı Dancing Lights’a kanıp nehrin içine girip ışığı takip ederken eğlenmesi ya da.
Druid olarak eğlendiğim doğru ama zorlandığım da epey oldu. Özellikle şehir içinde geçen oturumlarda karakterimin uyum sağlayana kadar perişan olduğu ve medeniyetten uzak tavırları ile gruptaki diğerlerini utandırdığı çok oldu. Daha önce taş çatlasa elli kişilik kabile içinde yaşayıp sonra yanındaki kurdu hariç tek başına güneye yolculuk etmiş ve grubu ile de bir ilan sonucu tanışmış olduğu için şehirler ve kalabalık insan toplulukları karakterimi çok rahatsız ediyor. Bunca zaman sonra bile Angie’yi düşündüğümde hala yanında gezdirdiği ve artık devasa olan kurdu Ymgarla’dan insanların ürkebileceğinin aklına gelmediğini düşünüyorum. Ymgarla’ya baktığında suratından sevimlilik akan bir kurt gördüğünü ve buna göre davrandığını düşünürsek mantıklı olan da bu sanırım.
Şehir görevlerinde yararsız sayılmaz gene de. Özellikle Wolf Shaman olduğu için iz sürülmesi gerektiğinde burnunu veya gözlerini kurdunkilere çevirip çok güzel iz sürebiliyor. Çatışma çıktığında ağır hasarlı büyüleri ile karşıdaki rakipleri pataklerken iyi iş çıkarıyor veya Scry gibi havalı büyülerle birilerini gözetleyebiliyor.
Angie hayvanlara ve hayvana dönüşmeye özellikle düşkün olduğu için epeyce pratiği var. Sekizinci seviyede olduğu için isterse günün büyük bir kısmını hayvan, özellikle de kurt, olarak geçirebiliyor. Bunun illa ki doğada geçen görevlerde işe yaradığı doğru olsa de son maceramızda yaptıklarımızı düşününce şehirde de ne kadar etkili olabileceğini bir kere daha hatırlıyorum. Geleneksel senelik at yarışları yüzünden kısılı kaldığımız yerden benim şampiyon bir at şekline dönüşüp eleme yarışlarını kazanmam sayesinde çıktık. Epey uzun süreden sonra yapılan en güzel GM sıkıştıran hareketlerden biriydi. Fikri söylediğimizde Ruhi’nin gözündeki WTF?! bakışı yarışlar sırasında karakterimin katlandığı sabotajlara değdi.
Druidlerin büyü listesi de çok güzel ve özgün büyülerle dolu. Doğa ile iç içe olan bir sınıf olarak Doğa Ana’nın kayırdığı çocukları olduğumuz muhakkak çünkü başkaları yapsa doğadışı, alışılmadık sayılacak şeyler druidler için başarı olarak görülüyor. Başka hangi sınıf doğaya bu kadar bağlı olup da doğanın doğasını büken Awaken veya Soulswitch gibi büyüler yapabilir? Sağa sola yıldırım atlamaları veya buz fırtınası çağırmaları hariç üstelik.
Doğa Ana’nın en sevdiklerinden biri olan Angie de seviye atladıkça yeni büyüler kazanıp daha güçlü oluyor. Yaşamına insan olarak başlayıp şu anda elf olarak devam etmesi talihsizliği bir yana (bir ara öldürüldü ve reenkarne büyüsü ile onu çok seven bir Fey tarafından geri getirildi), oldukça da mutlu bir druid. Beşince seviye büyüleri kullanmaya başladığında kendine ait bir koru seçip Hallow büyüsü ile kutsayacak. Şu anda grupla paylaştıkları bir Riverdale adlı Krallıkta yaşıyor ve Kontes ünvanına sahip.
Oynanması zor ve sıkıcı olarak tarif edilen bir karakteri şans eseri seçip oynadığım için çok memnunum. Bundan sonra başka bir campaign’e başlarsam da gene kişiliğimin ufak da olsa bir kısmına hitap eden (Angie’de bu hayvan sevgisiydi) ama gerisini şansa bırakabileceğim bir sınıf seçeceğim. Popüler sınıflardan çıkartacağım bir karakteri oynama konusunda güven eksikliği yaşadığımdan değil ama özgün bir karakter yapma şansı daha az oynanan sınıflarda daha çok.
Druidlere şans verirseniz kendisine has, eğlenceli bir karakter oluşturup benim Angie ile tecrübe ettiğim çeşit bir keyif alabilirsiniz. Şehir druidi oynamak da ayrı keyifli olabilir. Yardım isteyeseniz gelirse de ben etraftayım.
Doğanın kayırdığı tüm hippilere buradan dostane bir sırta şaplak gelsin.