Dünyanın sonu gelmedi ama yine de yaşananlar yüzünden birçok hayat sona erdi. Çolak Tanrı ya da eski adıyla Kilgrave tanrılık iddiası ile tüm Yelbüken tanrılarına hakaret ederek küfür sayılan sahte dinini yaymaya başladı. Bu uğurda inanırlarına pek çok hediyeler verdi, … Okumaya devam et YK: Dünyanın Sonu – Sonuçlar
Eyterler mağrur, Eyterler’in başı yukarda! Anlatılanlara göre 800 yıl önce öyleydi. Monos, köyünde hatırı sayılan, sözü dinlenen, bir iş yapılacağı zaman onayı alınan dinine bağlı bir çiftçiydi, halkının rehberiydi. Köylüleri de onun gibiydi; düzgün bir hayatı güneş tanrının emirlerine uyarak … Okumaya devam et YK: Dünyanın Sonu – Nedenler
“Daha ne kadar burada bekleyeceğiz?” “Bilmiyorum, o yağmur kesilmeden dışarıya bir adım dahi atmam. Nedir bu çektiğimiz? Doğru düzgün yemek yok, dinlenme yo- “Tamam kes sızlanmayı be” Adamlardan birisi sığındıkları mağaranın dışına doğru baktı. Hala hafif çiseliyordu kıvamlı, kırmızı yağmur … Okumaya devam et YK: Dünyanın Sonu – Bölüm 4: Ölü Canlar
“Yaz bitti. Dağlar yırtıldı, toprak yarıldı, gökyüzü karardı. Hala aptalsınız. Karanlık bir kış kapıda ama bedenleriniz değil alevler titreyecek dört bir yanda. Cücelerin yaptığı zırhları bile eritecek bir ateş yeryüzünü kaplayacak. İşaretleri görmez misiniz? O’nun sözcükleri her yerde duyuluyor. Taşı … Okumaya devam et YK: Dünyanın Sonu – Bölüm 3: Babalar ve Oğullar
Buğday başakları çürüyor; nasıl çürümesin? Krallar birbirlerine savaş açıyor, askerlerini ölüme gönderip cephede birbirlerini boğazlatıyor. Sonra tanrıları ve kralları üzerine yemin etmiş bazı askerler, yoldaşlarını satıp yeminlerini bozup küfre düşüp kaçıyorlar. Gele gele de Aziz Monos’un son istirahâtgahına geliyorlar. Orayı … Okumaya devam et YK: Dünyanın Sonu – Bölüm 2: Deliliğe Övgü
Eyterliler mağrur, Eyterlilerin başı yukarda! Nasıl olmasın? Kendilerini yok sayan ve üstüne yok eden bir savaşın, kendi kasabalarında kendi Aldazlarının önünde durdurulduğunu gördüler. Üstelik ne Anmas ne de Dromnej çok da mağrur görünmüyorlardı. Eyterlilere “cömert” ve “karşılıksız” yardımlarını sundular ama … Okumaya devam et YK: Dünyanın Sonu – Bölüm 1: Silahlara Veda
Dünyanın sonu geliyor! Gazeteciler bayılıyor bu başlığı atmaya. Eas rahipleri, Göksel Elekler’in artık çalışmadığı, Eas’ın lütfunun ve lanetinin kontrolsüz bir biçimde Yelbüken’e aktığı konusunda tartışıyorlar. Karnak’ta kıyamet partileri düzenleyen zengin bir kesim konuyu alaya alıyor görünüyor, bir yandan da bir … Okumaya devam et YK: Dünyanın Sonu – Başlangıç
‘’Yazık, mecnun oldu gencecik çocuk.’’ dedi Şifacı Mabarin, piposundan derin bir nefes çektikten sonra ve ekledi: ‘’Oysa ki o kadar da uyardım. Bak oğul, yolun yol değil, vazcay bu işten dedim ama dinletemedim bir türlü.’’ dedi ve çektiği nefesi üfledi. … Okumaya devam et Zvéntul’a Ağıt
Pençenin duvarlarında dalgalanan flamalar Tirit soylu ailelerinin renklerini Eas’ın huzuruna sunarken Yelbüken topraklarında yaz sona ermekteydi. Alacaorman’ın kıyısındaki, krallığı onlarca yıldır orklara ve ormandan gelen diğer tehditlere karşı korumuş olan kalenin önünde artık onu geri alan büyük kahraman Elsafar Overin’in … Okumaya devam et YK: Yeşil Pençe – Bölüm 3: Gölgenin Kanatları
O zamandan bir şeyler yaz demişsiniz, ne yazılır bilemedim ama kesin esnaflık değildir. Ben insanlara bir şeyler vermeyi seviyorum, para alma kısmı mecburiyetten işte 🙂 Okumaya devam et Now Loading! N.06