…O sırada mahvolmuş Mordheim şehrinin biraz dışında, loş ancak kalabalık, ter, kan ve çelik kokan bir han salonunda…

“Sana diyorum, dostum, Pala benim yerime o cılız Martin bebesini almasaydı şimdi para içinde yüzüyordum. Adamlar yırtmış diyorum, adamlar tam tekmil dolaşıp yağmaya çıkmaya başlamış. Dün olanlardan haberin var mı? Tabii ki yok! Bu Reikland’li Pala yağmaya çıkmış tüm çeteyi toplayıp tamam mı, Nilea’yı hatırlıyo musun, daha geçen şu köşede oturan elf hatun işte…

Yok be oğlum, o değil, geçen Marienburg’lu bi zengin piçi buna sarkmıştı da maşrapayla önce ağzını dağıtıp, sonra okuyla adamın elini masaya sapladıydı. Heh o Nilea, neyse hatun manyak çıkmış, dün yağmaya çıkmış Pala tamam mı, bi bakmış zombisi, gulyabanisi bi taraftan basmış. Elfe bi işaret çakıyor pala, hatun iki parendeyle daracık çatıya çık, sonra sen misin mezarından kalkan, bir ok sana bir ok seni kaldırana… Fena pataklamışlar… Ben uzaktan izliyordum oğlum, öyle değil o, gördüm ben…

Neyse dönerlerken Pala bu sefer Çarpılmışlara denk gelmiş, kaçmaya çalışmışlar ama demiş ki Pala arkadaşlar ikiye ayrılalım en kötü bi grup oyalar ötekiler yolunu bulur diye. Reiklander’lı adam çelik gibi disiplinli tabi adamlar ikiletmemişler. Çarpılmış dağıtmış tabi ortalığı, arkasına bakmadan paldır küldür kaçmış hepsi. Ben olsam peh, hepsini alaşağı ederdim, Çarpılmış da mutant da kaçardı valla. Tabi olm…

 

Velhasıl, Çarpılmışlar bu sefer Vampirle zombilere denk gelmişler. Onu uzaktan izledim tam hatırlamıyorum ama Çarpılmışlar bi gitti bunları dövmeye çalıştı olmadı, sonra ikisi de bi kayboldu uzakta bi daha kapıştılar, bu sefer yine bi patırtı oldu. Bi anda bi bağırış çığırış her yerden, “MESİH ÖLDÜÜÜÜ” diye, Sigmarın sakalı, dedim noluyoruz, Çarpılmışlardan biri kaos büyücüsünün üstünde tepiniyor bi yandan da “MESİH BENİİİİİM” diye bağırıyor. Hemen Sigmar’ın Kurtuluşu duasını okudum, dedim, yiyin birbirinizi ete para vermeyin…”