Sefer’deki üçüncü çatışma 8. sefer günü yani 13 Haziran’da gerçekleşti. Rusların ufak birliklerini Napolyon ile takip etmeye kalksam da başarılı bir şekilde geri çekildiler ve ordumun en kuvvetli birlikleri sıkışmaya başlamıştı. Diğer taraftan ana Rus gücü, güneydeki benim zayıf kanadıma saldırma hazırlanıyordu.

Bir tarafta son bir savaş ile tüm seferi bitirme şansı, bir tarafta çatışmada güç olarak zayıf kalma kaygısı arasında bazı hareketler yaptıktan sonra en ufak sadece dört birlikten oluşan Marechal Victor’un komutasındaki birlikler ile Ruslar karşı karşıya kalmıştı. Geri çekilmek yerine diğer birlikler yetişir mi diyerek dört beş katı olan gücün üstüne gittik. Eylau yakınlarında kuvvetler birbirlerini buldu.

4. Turda sol kanattan Marechal Lannes’in yönetimdeki Fransız güçleri gelecekti ve bunu Ruslar yani Deniz bilmiyordu. Önceden öğrenip öğrenmediklerini zar ile belirleyecektim. Ona göre iletecektim. Daha da dayanırsam 8. Tur ise Rusların arkasından Napolyon tüm gücüyle vuracaktı. Üç kanattan Rusları sarmıştım. Ancak iki tanesinin toplamı tüm Rus gücü kadar değildi, Napolyon’a ihtiyaç olacak gibiydi.

Planım, biraz kafa karıştırıp, Rusları kendi sol kanadıma çekmek ve oradan ani bir şekilde saldırı ile tutmak ve son İmparator’un birlikleriyle çatışmayı bitirmekti.

Oyun Rusların gayet geniş yayılmasıyla başladı. Hani bu büyüklükte ordu zaten küçük zor yerleşirdi ya. Ben de bunu desteklemek adına en ortaya yerleştim.

Daha sonra üç birliğim de kendi sol kanadıma yani desteklerin geleceğe kısma çektim.

Ruslar bu 1807 Yaz Seferi boyunca olduğu gibi kötü emir zarları ile oyuna başladılar. Birkaç tur gecikmeyle benim tarafa doğru ilerlediler. Kendi sol kanatları, yani benim uzak sağ kanadım fena emir almadılar ama kendi destek güçlerim geldiğinde hala uzaktalardı.

2. Tur başında atılan zor sonucu Ruslar Fransız desteklerinin geleceğini fark ettiler. Geride bir savaş düzeni kurmak yerine destek güçlere karşı oldukça yakın bir pozisyon almayı tercih ettiler.
Bu noktada Lannes’in kuvvetleri savaşa dahil oldu. Benim sol kanadıma yakın merkezdeki Rus güçleri, karşılarındaki orduyu görünce büyük talihsizlik ile emirler başarısız olunca, savaş şekillenmeye başladı.

Oyuna başlarken dizdiğim birliğe saldırılar olsa da, ana gücün saldırılarına karşı koyup süvarilerimden bir birliği ve piyadelerimi çok zorlasa da; savaş pozisyonu almam her tur Rusların başına bela olmaya devam etti.

Kossaklar birkaç defa başarılı hücumlarla Fransız ilerleyişini yavaşlatsa da, yoğun top, konsantre olmuş ve zorda kalınca hep destek alabilen kalabalık piyade blokları arkalarına sarkmış güçlü piyadeye karşı yavaşça eridiler.

Napolyon geldiğinde yani 8. tur Rus birlikleri çekildiler. Özellikle sol kanat destek güçleri geldiğindeki tur emir verip bir savaş düzenine geçememem tüm savaştaki en önemli olay oldu diye düşünüyorum.

Bu savaş, 2 . Eylau sonrası yaşanan kayıplar nedeniyle aynı zamanda tüm seferinde sonunu işaret etti. Bir nevi, tarih tekerrür etti denilebilir.  Öncelikle tüm seferi beraber oynadığımız Deniz’e sonra da ilk defa denediğimiz bu campaign sistemini yönlediren Batuhan’a bir sürü teşekkürler.

Deniz’in ağzından: “Serinin son maçında yine işler Rus tarafı için iyi gitmedi. Kötü komutan zarları ve Fransız hattını hızlı delemediğimiz için bu muharebeyi de verdik. Sayısal olarak fazla başladık, eksik bitirdik. Bir sonraki serilere diyelim.”