İhtilal, Kene Yapım tarafından çıkartılmış bir kutu oyunu. Cumhuriyet dönemi ile başlayan ve ülkece – ne yazık ki- aşina olduğumuz darbelerin gerçekleştiği dönemleri yani 1950 – 1980 arası dönemi kapsayan bir nevi iktidarı ele geçirme oyunu.

Oyuna başlarken, oyunun geçtiği dönemin başından başlıyoruz ve her tur zaman ilerliyor, dört turda bir seçim yapılıyor. Bundan sonra oyun, sizin kararlarınıza göre nispeten tarihten farklı ilerleyebilir. Ancak oyunun güzel kısmı da bu gibi durumlarda ortaya çıkıyor. Oyunun ilerlediği süreç, üç döneme ayrılmış ve bu dönemlere damga vuran futbolcuların ismi verilmiş. Olay kartları denilen kartlar da dönemlere göre üçe ayrılmış durumda. Bu sayede aslında oyunu oynarken tarihin akışını çok fazla değiştiremiyorsunuz. En azından uğraşmak gerekiyor. Ve oyunun bence en akılcı kısmı da bu kısmı. Oyunculara tarihi değiştirmek için bir şans veriliyor, ancak o zamanki şartlar çok güzel bir şekilde sağlanıyor ve oyuncuları zorluyor.

Oyun gerçekten her detay düşünülerek yaratılmış. Oyun sürecinde iki taraf olmasına karşın (Altıok ve Kırat), başka taraflar da ortaya çıkıyor. Bu üçüncü taraflar (siyasi İslam, ülkücüler, sendikalar vs.) oyunculara fayda sağlayabildiği gibi zarara da yol açabilir. Yani bunları kullanabilmek, sizin stratejinize kalmış durumda. Örneğin, Altıok’u oynayan oyuncu, sol örgütlerin varlığından seçimler esnasında fayda sağlayabileceği gibi, ucunu kaçırırsa ülkeye komünizmin gelmesi ile oyunu iki taraf için de kaybedebilir.

Aynı zamanda oyun içerisinde, ülkede bulunan kurumlar da dâhil edilmiş durumda. Tabiri caizse çeşitli devlet kurumlarına kendi adamlarınızı sokmak suretiyle karşı tarafı baskılayabilir ya da bu konumu karşı tarafa kaptırabilirsiniz. Bu kurumlardan bahsedecek olursak, Polis, Üniversiteler, Ordu ve çeşitli sermaye grupları mevcut. Her bir gruba sahip olmanın avantajları var elbette. İhtilal ‘in en güzel yanlarından birisi de bu aslında. O dönem ülkenin en büyük sorunu olan kurumların siyasallaşması sorununu canlı canlı görebiliyorsunuz. Örneğin ordunun siyasallaşması, her an gerçekleşebilecek bir “ihtilal” ile sonuçlanabilir. Ve yine tarihten bildiğimiz kadarıyla, ihtilal olması durumu oyunu oynayan iki taraf için de iyi bir şey değil. İstisnalar hariç elbette. Oyunda düşünülmüş bir güzel detayda, olay kartlarının kendi açıklamalarını barındırmaları. Tarih konusunda bilgi kazanmak için güzel bir detay.

Oyun turları, çeşitli fazlardan oluşuyor. Çok fazla oyun kurallarına girmemek için detay vermeyeceğim ancak oyun içerisinde hoşlandığım bir diğer detay da, her turun sonunda “Cari Açık” denen olayın vuku bulması. Bu el, hükümet oyunda token kaybediyor. Ekonomik olarak her zaman bizden birisi olan, bizi asla yalnız bırakmayan cari açığı görmek ve muhalefet olarak hükümetin bunu hissettiğini görmek gerçekten – her ne kadar çirkin de olsa – insanın hoşuna gidiyor.

Oyun içerisindeki dinamikler, kurumların güçleri, üçüncü taraflar, turlar içindeki fazlar ve oyunun ilerlediği dönemler boyunca yaşanan olayları, olay kartları ile görmek ve hissetmek insanın oyunu sevmesini sağlayan en güzel nedenlerden birkaçı. Oyun kuralları açısından da oldukça basit kurallar çerçevesinde ilerliyor. Karışık değil, öğrenmesi zor değil. İlk iki tur döndükten sonra çok detay konular hariç, kural kitabına bakmaya gerek kalmadan öğreniyorsunuz.

Oyunun benim gözümde eksik kaldığı noktalara bakarsak eğer, her ne kadar birçok şey ince ve detaylı düşünülse de yine de eksiklere sahip olması. Benim düşünceme göre, oyundaki detaylar düşünülürken bazı şeyler tamamen gözden kaçmış ya da göz ardı edilmiş. Kurumlardan bazılarının oyuna etkisi sadece belirli yerlerde mevcut, bu nedenle önümüzdeki Türkiye haritasında gerçekten hiçbir önem arz etmeyen birçok bölge mevcut. Bunlar, kurumlar içerisindeki çeşitli iyileştirmelerle çok kolay düzeltilebilecek basit şeyler bence ama belki de dönem içerisinde o bölgeler gerçekten önemsizdir ve böyle kalmaları daha gerçekçi olur. Oyunun iki kişilik olması da eksiklik olmasa da keşke daha fazla kişiyle oynanabilse dedirtiyor. Örneğin üçüncü taraflar dediğim kısımlar tamamen olay kartlarına bağlı şekilde gelişiyor. Belki bu üçüncü tarafları oynadığımız, en büyük iki partinin bizden bağımsız şekilde ilerlediği ve ikiden çok kişiyle oynanabilen bir hali çok farklı bir bakış açısı katabilir oyuna.

Her şeyi tümden düşündüğümüz zaman oyun bence oynanmayı hak ediyor. Oyunu oynadığım zaman nasıl geçtiğini anlamadığım bir üç saat geçirdim ve çok eğlenceliydi. Özellikle tarih seven kişilerin bu oyunu denemesini tavsiye ederim.