Herkese Merhaba!

Süper kahramanlar çoğumuzun hayatında ufakta olsa bir yer almıştır. Çizgi filmlerini izlemek için sabah erkenden kalkmak, filmlerini rahatça izleyebilmek için internetten film bitene kadar uzakta durmak ve benim en sevdiğim; romanlarını almak için harçlık biriktirmek ve aldıktan sonra da saatlerce o dünyanın içine dalmak. Tabi kendi adıma konuşmak gerekirse bir süre sonra mangayla tanışmak beni süper kahraman maceralarından uzaklaştırsa da her okuduğum hikayede o eski tadı azar azar da olsa alıyordum. Yine de süper kahramanlar da yerinde durmuyordu tabi; durmak bilmeyen maceraları ve sıfırlanan evrenleriyle herkesi kendine bağlamaya devam ediyordu. Peki benim gibi manga okuyarak zaman geçiren birinin dünyasında kendilerini nasıl tekrar hatırlattılar? O eski duygu tekrar nasıl uyanmıştı?

Aslında dediğim gibi hep oradaydı kahraman; kişiliğe bölünmüş ana ya da yan karakterler, son saniye fedakarlıkları ya da kendi ideolojilerini başka insanların suratına sokarak yaşamaları ve yaşatmayı denemeleri bana hep onları hatırlatırdı. Yeni çıkan ve kendimin de yeni tanıştığı bazı seriler ise bana süper kahramanlara olan hayranlığımı yeniden hatırlatıyordu.

İlk hatırlamayı Tiger & Bunny adındaki seride yaşamıştım. Kahramanların hala dünyamızda olduğu ama gerçekten insanlara yardım etmek için değil popülerlik savaşını kazanmak için suçla savaştıkları bir dünyayı anlatıyordu. Ana karakterimiz tabi ki bu görüşe karşı bir kişiydi. Onun kahramanvari davranışları dışında bana batı süper kahramanlarını hatırlatan karakter ise Bunny karakteri olmuştu. Özellikle kimliğini halka sorun olmayacakmış gibi açıklamasıyla Robert Downey Jr. ‘ın canlandırdığı Iron Man gibiydi ( zengin ve playboy yakışıklılığı özelliklerini saymama da gerek yok tabi).

Ondan sonraki hatırlatma dalgasını yemem uzun sürdü ama bayağı aniydi, çünkü üç taraftan birden beklemiyordum. İlk vuruşu Area D yapmıştı. Bir gün kaynağı belli olmayan bir patlama ile insanlar mutasyon geçirmeye başlar, fakat işler maalesef beklendiği gibi gitmez (ne zaman gitti ki?). Mutasyona uğramış insanlar tamamen bir korku ögesi haline gelmiş, ötekileştirilmişlerdir. Bu seri;  ötekileştirme kavramı ve sonucunda bu güçlere sahip insanların yaşadığı duygu ve düşünce çarpışmalarıyla bana X-Men’i o kadar hatırlatmıştır ki…

Yine de her zaman ciddi olmak olmazdı, her insanın az buçuk da olsa gülmeye ihtiyacı vardı. Benim adıma bunu sağlayan serilerden biri One Punch Man olmuştur. Gerek yaptığı göndermelerle gerek karakterleriyle harika anlar yaratmıştır One Punch Man. Ana karakterimiz bir gün kendini yaşadığı rutin hayattan bıkmış halde bulur. Tam her şeyden vazgeçecekken ani bir kararla ve yaşanan bir olayla çocukluk hayali olan süper kahraman olmaya odaklanmaya karar verir. Seri bu hayali gerçekleştikten sonrasını anlatmaktadır. Çoğu kahraman serisinde ana karakter bu mesleğini fazla ciddiye alır ve seri boyunca da biz izleyiciler onun gelişmesine şahit oluruz.  Saitama  ise bu yaklaşıma tamamen ters hareket eden bir karakterdir. O kadar güçlüdür ki ( serinin adı *wink wink) keyif almamaktadır ve süper kahramanlığı tamamen bir hobi olarak görmektedir yine de bu özellikleri onu ilginç kılan yegane ögelerdir bu seri için.

Son olarak kesinlikle bu süper kahraman kasırgasına tamamen tutulmuş olan ve öyle bir dünyayı iyi işlediğine inandığım Boku no Hero Acedemia kendini gösterdi. Kendimin Area D nin aydınlık versiyonu olarak adlandırdığım bu seride de güçler nasıl olduğu bilinmeden yeni doğan çocuklarda ortaya çıkmaya başlar ve neredeyse gücü olmayan kalmamıştır dünyada. Eninde sonunda süper kahramanlık da normal bir meslek haline gelmiştir. Ve tabi bu bir roman olduğu için bir ana karaktere ihtiyaç vardır.  Ana karakterimiz Midoriya ya da Deku tam bir süper kahraman hayranıdır ve bir gün adı All Might olan süper kahraman kadar iyi ve muhteşem bir kahraman olmayı hedeflemektedir.  Fakat ana karakterimizin bir sorunu vardır normalde ortaya çıkması gerektiği zamanda güçleri ortaya çıkmamıştır ve bu onu dalga geçilen çocuk konumuna sokmuştur ama asla hayallerinden vazgeçmemiştir. Her şey Deku’nun All Might ile karşılaşmasıyla da değişir. Süper kahraman dünyasına bakış açısı ve işlediği karakterler ve tabi ki de o karakterlerin kendi düşünceleri bu seri hem eski kahraman hikayelerini hatırlatma konusunda hem de konuya hakimiyet konusunda güzelce işlemiştir bana göre.

E tabi bakılacak bir çok seri, okunacak roman, izlenecek film veya dizide var bu konuda yinede hepsinin ne kadar iyi ya da kötü işlenmiş olursa olsun başarılı oldukları tek ve önemli bir şey var çocukluğumuzu  ve kahramanlarımızı bize yeniden hatırlatmak. Başka bir yazıda görüşmek üzere!